Danny en Sabrina Tan waren 28 en 29 jaar oud, toen ze tien jaar geleden de eerste nul-op-de-meter-woning kochten in RijswijkBuiten. De sleutel kregen ze persoonlijk uitgereikt door toenmalig minister Blok (Wonen); zij waren immers de allereerste bewoners van de allereerste energieneutrale wijk van Nederland. Ze wonen er nog steeds, inmiddels met drie kinderen en een hond. Met heel veel plezier schuiven ze aan tafel bij Armand van de Laar, wethouder stadsontwikkeling, die het paar uitnodigde voor een kopje thee met gebak.

“Hebben jullie eigenlijk ooit overwogen om door te verhuizen in RijswijkBuiten?” vraagt de wethouder, als het drietal een wandelingetje door de wijk maakt. “Ja, hoor, meerdere malen”, zegt Sabrina, “maar uiteindelijk hebben we het niet gedaan. We zitten goed, als de kinderen groter zijn, gaan we weer eens kijken.” Er wordt veel doorgestroomd binnen de wijk, maar je moet ook geluk hebben om ingeloot te worden, weten Danny en Sabrina. RijswijkBuiten is inmiddels zeer gewild als woonlocatie. Tientallen tot soms zelfs honderden aanmeldingen voor nieuwe woningen die worden opgeleverd zijn niet ongebruikelijk, heeft Danny gehoord. Tien jaar geleden was er ook al veel animo, maar zag het er allemaal heel anders uit, weet hij. “Het was nog een beetje een kale vlakte. Je kon ons huis vanaf de Beatrixlaan zien staan. Dat is inmiddels echt verleden tijd.”

Huis met een tuin

Voordat ze hun huis betrokken, woonden Danny en Sabrina allebei nog thuis. “Ik heb altijd in Oud-Rijswijk bij mijn ouders gewoond”, vertelt Danny. “En ik in de Strijp bij mijn vader”, vult Sabrina aan. “Toen we een huis zochten, keek Danny eerst naar portiekwoningen. Maar ik wilde graag een huis met een tuin. Dat vind ik fijn, dan hoef je de deur niet uit om in de buitenlucht te zijn. Je kunt thuis buiten zijn, dat geeft een gevoel van vrijheid. In die tijd was er in Rijswijk niet veel beschikbaar voor starters. Toen kwam dit project op ons pad.” Hoe de wijk zich zou ontwikkelen, wisten ze niet, legt Danny uit: “We moesten alles beoordelen op basis van schetsen.” Sabrina: “We waren best onervaren en dachten: het is een leuke eengezinswoning met een tuin en voor een aantrekkelijke prijs. Voor de rest zien we het wel. Ik stond er zelf niet heel erg bij stil. Jij wel Danny?” Danny schudt lachend zijn hoofd: “Nee. Achteraf zijn we hartstikke blij hoe de wijk zich heeft ontwikkelt en dat het zo’n leuke wijk is geworden.”

Dorps karakter

Wat de wijk zo leuk maakt? Danny: “Wat ik heel fijn vind, is dat er in onze buurt in Sion geen rechte straten zijn, het is een beetje speels gebouwd. Dat zorgt voor een heel andere dynamiek dan in andere woonwijken. Sabrina: “Je hebt heel veel groen om je heen en het heeft een dorps karakter. Het is ook best rustig en toch heel gezellig en de mensen in de buurt gaan prettig met elkaar om. De sfeer is heel gemoedelijk. De school van de kinderen is op vijf minuten lopen en alle voorzieningen zijn aanwezig.” Voorlopig blijven Danny en Sabrina op hun stek. Voor een eventueel toekomstig doorverhuisplan heeft wethouder Armand van der Laar overigens nog wel een suggestie. “Als ik jullie was, zou ik de ontwikkelingen van Pasgeld-West en Oost in de gaten houden. Daar wordt het groene, klimaatvriendelijke karakter verder doorontwikkeld, zowel in de architectuur van de huizen als in de biodiversiteit, de wateropvang bij extreme regen en in de maatregelen om hittestress te voorkomen. We zijn tien jaar geleden, toen jullie hier kwamen wonen, gestart met het bouwen van de meest duurzame wijk van het land en daar zijn we nog niet mee klaar. We gaan op verschillende plekken in de wijk verder en ook daar moeten we weer vooruitkijken en innovatief zijn.”

Nieuwe standaard

Het duurzame karakter van de wijk en van hun woning, heeft Danny en Sabrina veel woonplezier en -comfort bezorgd, beseffen ze. Danny: “Ik moet eerlijk zeggen dat dat nul-op-de-meter aspect niet zo’n grote rol speelde voor ons, toen we het huis kochten. Maar nu zijn we er erg blij mee. We hebben ons nooit druk hoeven maken over de energierekening. Ook tijdens de energiecrisis hadden we daar geen omkijken naar. Ik heb laatst voor het eerst in tien jaar een heel klein beetje bijbetaald.” Ook Sabrina is blij dat het huis zo comfortabel is. “Als je vanuit de kou binnenkomt, is het altijd lekker warm. Alles is gelijkmatig verwarmd. Het heeft ons ook bewust gemaakt, dat er een nieuwe standaard is gezet. Als we over een paar jaar zouden willen doorverhuizen, willen we echt geen stap meer terug doen.”